در مواقعی که کودک خردسالی را براى دعا یا نام گذارى به حضور آن حضرت مى آوردند، حضرت براى احترام بستگانش، او را با آغوش باز می گرفت و در دامن خود می گذارد. گاهى اتفاق مى افتاد که کودک در دامن پیغمبر ادرار می کرد.
کسانى که ناظر بودند به روى کودک فریاد می زدند، تندى می کردند، تا او را از این کار باز دارند.
نبى اکرم (ص) آنان را از این برخورد منع می کرد و می فرمود:
با تندى و خشونت از ادرار کودک جلوگیرى نکنید
سپس طفل را آزاد می گذارد تا کارش را تمام کند. موقعى که دعا یا نام گذارى تمام می شد، بستگان کودکان با خوشحالی، کودک خود را می گرفتند و کمترین آزردگى و ملامت خاطر، در پیامبر مهربان از ادرار کودک احساس نمی کردند. موقعى که والدین طفل می رفتند رسول خدا (ص) لباس خود را می شست.
بحار الأنوار، ج 16، ص 240
