رهبر انقلاب عصر امروز در دیدار جمعی از دانشجویان:
مسئله استقلال خیلی مهم است؛ مسئلهی سند ۲۰۳۰ از این قبیل است. حالا بعضی میآیند میگویند ما تحفظ دادیم یا گفتیم فلان چیزش را قبول نداریم؛ نه، بحث سر اینها نیست؛ فرض کنیم در این سند هیچچیز واضح بیّنی هم که مخالف اسلام باشد وجود نداشته باشد؛ که حالا وجود دارد؛ من حرفم این است که نظام آموزشی کشور نباید بیرون کشور نوشته شود.
آنها که خیال میکنند ما گزارش درست نگرفتیم؛ نه، گزارشهای ما گزارشهای درستی است. شما میگویید این سند مثلاً خلاف اسلام ندارد، داشته باشد یا نداشته باشد، اینجا ایران است، اینجا جمهوری اسلامی است. نظام آموزشی ما را چهار نفر بنشینند در یونسکو بنویسند! چرا؟ این همان مسئلهی استقلال است.۹۶/۳/۱۷
قبول توافقنامههای بینالمللیِ مخالف مبانی نظام اسلامی همانند سند2030؛ راهی برای تبدیل نمودن دولت اسلامی به دولتی ضعیف و غیر مستقل
1. در پاسخ به انتقادات و مخالفتهایی که نسبت به پذیرش سند2030 در طی هفتههای اخیر بیان شد، موافقین این سند در پاسخ بیان میکنند که این سند با توجه به حق تحفظ و نیز با توجه به در نظر گرفتن رعایت قوانین داخلی کشور و ضوابط و معیارهای فرهنگی و دینی، پذیرفته شده و به همین دلیل آسیب و خطری به همراه نخواهد داشت.
️2. اما در این خصوص نکته ای که حائز اهمیت است و مقام معظم رهبری نیز بدان تذکر دادند، این است که این سند و اسنادی مشابه که با توجه به مبانی فکری و فرهنگی و لیبرالیستی غربی تدوین شده و به دلیل تصویب آن در مجامع بینالمللی حقوق بشری از پشتوانهی قوی حقوقی نیز برخوردار است، در یک نگاه کلی میتوانند به استقلال اجرایی و مدیریتی کشور که باید بر اساس موازین و قوانین کلی داخلی و مبانی فکری، دینی و فرهنگی کشور انجام شود، آسیب جدی وارد نمایند. چنانکه سابقهی پذیرش این نوع اسناد در بسیاری از کشورهای دنیا، دلیلی بر وقوع این پیامد است.
3. در حقیقت میتوان گفت این اسناد با توجه به تعهد ضمنیای که با عمل به مفاد آن برای کشورها ایجاد میکنند، استقلال و قدرت چانهزنی هر کشوری را تهدید نموده و خدشهدار مینمایند و رفته رفته دولت قوی و مستقل را تبدیل به دولت ضعیف مینمایند، دولتی که قادر نیست فکر و اندیشه خود را نه تنها به کشورهای دیگر عرضه نماید، بلکه خود نیز باید پذیرنده محض برنامههایی باشد که در قالب اسناد بینالمللی حقوقی مختلف و مخالف با ضوابط داخلی خود تنظیم و لازمالاجرا شدهاند.
4️. در حقیقت آنچه که در نهایت تحقق خواهد یافت، دولت ضعیف یا دولت نرم (soft state) خواهد بود. چرا که تنها وجود این نوع دولت میتواند به رسمیت شناختن بینالمللی چیزی باشد که نهادهای خودتأسیس آن دولتها وضع و الزامی نمودهاند. دولتی که به دلیل مخاطرات و تعارضاتی که این اسناد در کشورش ایجاد میکنند، یا سعی خواهد نمود مفاد اسناد را به عینه اجرا کند و یا اینکه تظاهر به اجرا نماید تا این مجامع بینالمللی را راضی نگه دارد.
5. دولتی که بنابه دیدگاه برخی اندیشمندان غربی همچون ریچارد سندبروک (richard sandbrock) آن را میتوان دولت موهوم (factious state) یا بنابه دیدگاه اوبرایان، دولت همه چیز (state of nothingness) نامید.[1]
6️. ار اینرو، این دیدگاه که پذیرش اسناد بینالمللی همچون سند2030 و اسناد دیگری که در حال پذیرش است، به دلیل درنظرگرفتن حق تحفظ آسیبی به همراه نخواهند داشت، کاملاً مخدوش و غیر قابل پذیرش است، چرا که بزرگترین آسیب این اسناد، عدم استقلال کشور و تبدیل شدن نظام اسلامی به نظامی ضعیف و وابسته است. مسألهای که به اصل وجود و بقای نظام اسلامی آسیب جدی رسانده و زمینه تخریب ارزشهای بنیادین آن را با فراهم نمودن زمینه نفوذ همهجانبه به همراه خواهد داشت.
[1]see: Governance, Administration and Development : Making the State Work / M. Turner, D. Hulme
️ محسن کاشانی
منبع: نجوا و اندیشکده مطالعات یهود