مکیال المکارم

به نام خداوند بخشنده مهربان

مکیال المکارم، به معنای «معیار سنجش خوبیها» است و نام کتابی است که به سفارش خود حضرت مهدی (ارواحنا له الفداء) نوشته شده است.

نویسنده‌ی این کتاب گرانقدر، «سید محمد تقی موسوی اصفهانی» ماجرای نوشتن مکیال المکارم را چنین تعریف می‌کند:

«...تا این که کسی را در خواب دیدم که با قلم و سخن نتوان او را توصیف نمود، یعنی مولا و حبیب دل شکسته‌ام و امامی که در انتظارش هستیم. او را در خواب دیدم که با بیانی روح انگیز چنین فرمود: «این کتاب را بنویس و عربی هم بنویس و نام او را بگذار: مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم.» همچون تشنه‌ای از خواب بیدار و در پی اطاعت امرش شدم...»

او در ادامه تعریف می‌کند که به دلیل مشکلات زندگی تا مدتی نمی‌تواند کتاب را بنویسد تا اینکه در سفر حج، مبتلا به وبا می‌شود و با خدا عهد می‌بندد که اگر خوب شود، کتاب را به اتمام برساند. پس از اتمام سفر و رهایی از بند بیماری، کتاب مکیال المکارم را نوشت و به قول خودش این کتاب: «همچون بهشتی بالا بلند و عالی مرتبه است و ثمراتش در دسترس و نزدیک به فهم، هیچ سخن بیهوده ای از آن نشنوی، در آن چشمه ها (ی علم و معرفت) جاری است.»

ترجمه‌ی این کتاب در دوجلد منتشر شده است و تعداد بابهای کتاب مکیال المکارم، هشت باب است که در هر کدام به موضوعی خاص پرداخته شده است: