.

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «عهد عتیق» ثبت شده است

مصاحبه استاد رائفی پور با انصاف نیوز پیرامون شخصیت کوروش کبیر


متن زیر مشروح مصاحبه استاد رائفی پور پیرامون "شخصیت کورش کبیر" است که پیش از این خلاصه آن در خبرگزاری انصاف نیوز آمده بود:


دکتر علی‌اکبر رائفی‌پور، استاد دانشگاه در آستانه‌ی نزدیک شدن به 7 آبان و روز منتسب به «کوروش» در گفت‌وگو با خبرنگار انصاف نیوز گفت: رفتارهای ما ایرانیان صفر و صدی و اشتباه است؛ ما یا از کسی خدا می‌سازیم مثلا یک عده جوان می‌روند به دور مقبره کوروش سجده می‌کنند، یا یک عده‌ای مانند رفتارهای مرحوم خلخالی را انجام می‌دادند و به کوروش توهین می‌کردند که این هم غلط است.

 

 برای مسلمانی، فرهنگ ایران را نشانه گرفته‌اند

این پژوهشگر دینی در تقابل فرهنگ ایران و اسلام می‌گوید: شهید مطهری زمانی که می‌بیند حکومت پهلوی با حربه ایران گرایی ،  اسلام را می‌زند و یکسری از مسلمانان فکر می‌کنند برای مسلمان ماندن باید ایرانی بودن را بزنند، کتاب «خدمات متقابل اسلام و ایران » را می‌نویسد، ببینید چقدر رفتار ایشان عاقلانه است.


وی افزود: مگر می‌شود ما ایرانی بودن خود را فراموش کنیم، مگر می‌شود ایرانی بودن اثری بر روی شخصیت ما نداشته باشد. فرهنگ ایران و اسلام قابل ‌جمع است. مردم ایران یک ملت متمدن هستند که سال‌ها تاریخ، زبان و فرهنگ و دینداری و خدا پرستی دارند و می‌توانند از داشته های خود دفاع کنند. فرهنگ ایرانی فرهنگی است که می‌تواند فرهنگ‌های مهاجم را در خود هضم کند و این بسیار ارزشمند است مگر ندیدید با با فرهنگ هلنیستی اسکندر مقدونی و مغولان وحمله اعراب چه کرد؟


خدا کردن «کوروش» نوعی لجبازی


رائفی‌پور گفت: دشمن این‌گونه القا می‌کند که ما باید یا ایرانی باشیم یا مسلمان؛ این چه معنایی دارد؟ ما می‌خواهیم ایرانی مسلمان باشیم؛ فرهنگ اسلامی و ایرانی با هم قابل جمع هستند. در 8 سال دفاع مقدس ما یک وجب از خاک ایران را به دشمن ندادیم، چه کسی از ایران دفاع کرد؟ آن‌هایی که مسلمان‌تر بودند و تمام عملیات‌ها اسم مذهبی بود و امروز نیز از امنیت ایران در مقابل تکفیری‌ها چه کسی دفاع می‌کند؟ مدافعان حرم هستند، پس این‌ها در کنار هم کامل می‌شوند.


تکفیری ها در عراق و سوریه در هرشهری که پا گذاشتند با پتک و مواد منفجره به جان آثار باستانی افتادند اگر همین بچه مسلمانهای مدافع حرم نبودند تکفیری ها الان تخت جمشید و پاسارگاد وموزه ها را شخم زده بودند

این استاد دانشگاه تشریح کرد: در کشورمان بی‌عقلی بیداد می‌کند، درحالی‌که جوان امروزی وطنش را دوست دارد؛ حال ‌آنکه ممکن است درجایی افراط نیز انجام دهد. باید به آن جوان بگوییم که کوروشی که او نام می‌برد همان «ذوالقرنین» قرآن است و مطالعه کند که کوروش انسان موحدی بوده است، پس او نیز موحد باشد؛ نه این ‌که کاری کنیم که این جوان برود و به دور مقبره کوروش بچرخد و بگوید «ما آریایی هستیم، عرب نمی‌پرستیم»، من معتقدم بسیاری از این رفتارها به خاطر لج کردن با مسوولان است.


فرضیه‌ی حضور احمدی‌نژاد در پاسارگاد


رائفی‌پور، حضور احمدی‌نژاد در پاسارگاد را جذب رای ازسبد آرای  اصلاح‌طلبان پس از وقایع سال 88 دانست و افزود: احمدی‌نژاد در این راه با یکسری هنرمندان(سلبریتی ها) که عمدتاً به اصلاح‌طلبان نیز نزدیک‌تر هستند نیز همراهی کرد؛ برای نمونه نمایشگاه برای هدیه تهرانی برگزار کرد یا با استاد انتظامی وارد ستاد انتخابات شد، اما این رفتارهای او برای مخاطب اصلاح طلب نچسب است.

 

وی افزود: احمدی‌نژاد می‌پنداشت که تنها راهی که می‌تواند جامعه رای اصلاح‌طلبان و سکولارها را برای دوره‌های بعدی انتخابات جذب خود کند، این است که از تنها وجه اشتراک خود با ایشان یعنی ایرانی بودن بگوید.


این پژوهشگر دینی افزود: این رفتارها برای آن قشر ایجاد الفت نکرد و موجب شد حتی رأی جامعه اصولگرایی را نیز از دست بدهد. من معتقدم که کارهایی مانند بازگرداندن منشور کوروش به ایران در دوران احمدی‌نژاد یا انداختن چفیه بر گردن سرباز هخامنشی یا حضور در پاسارگاد و عکس گرفتن با مقبره کوروش در راستای جذب مخاطب از این گروه انتخاباتی بود.

این استاد دانشگاه در رابطه با جامعه‌ی رأی دهنده در ایران، بیان کرد: ما در کشور چهار جامعه رأی داریم، یک «جامعه سکولار» هستند که می‌خواهند سر به تن نظام نباشد و به شرطی در انتخابات شرکت می‌کنند که با شرکت در انتخابات بتوان جمهوری اسلامی را زد. جامعه‌ی دوم «اصلاح‌طلبان» هستند که در انتخابات برخی مواقع تحریم می‌کنند و برخی مواقع تحریم نمی‌کنند.


وی افزود: جامعه رأی بعدی، «اصولگرایان» هستند که همیشه در انتخابات شرکت می‌کنند و مانند اصلاح‌طلبان یک جمعیت مشخصی دارند؛ اما آن چیزی که نتیجه‌ی انتخابات را مشخص می‌کند همان «آرای خاکستری یا مردم» هستند، منظور از این مردم یعنی همان کسی که در ماه محرم پیراهن مشکی به تن می‌کند و حالا در جاده شمال فلان آهنگ را نیز گوش می‌دهد، اما کافر هم نیست.


«کوروش» را سیاسی کرده‌اند


رائفی‌پور با نقد «رویکرد مسئولان به طرفداران کوروش و پهلوی قلمداد کردن رفتار های آن‌ها»، گفت: امروز افرادی که مسوول هستند، همان افرادی هستند که انقلاب کردند و همچنان در ذهنشان گزاره‌های پیشین نقش بسته است. به نظر بنده این شوق خدمتی که این بزرگواران دارند، بسیار بالاست؛ خدا حفظشان بکند، اما نمی‌دانم چرا بی‌خیال نمی‌شوند؟

 


وی ادامه داد: اگرچه سن و سال مسوولان ما گذشته است، اما این‌ها تغییر نکرده‌اند و نگاهشان همان نگاه است و فکر میکنند از کوروش و تاریخ باستان گقتن یعنی طرفدار حکومت پهلوی بودن ، که بسیار تحلیل غلط و نابجایی است.

این‌ها در اوایل انقلاب آمدند و مسوولیت‌ها را گرفته‌اند. دورهم حدود 300 نفر هستند و همین 300 نفر کار را پیش می‌برند و به ندرت نیز کسی را در دایره قدرت راه می دهند مگر اینکه از خودشان باشد و اصلاح ژنتیکی شده باشد به ژن خوب !


کوروش ستیزی پس از انقلاب


این استاد دانشگاه در پاسخ به شبهه "پهلوی بودن اسناد مرتبط با کوروش" ، گفت: در دوران پهلوی نام سدها را به اسم پادشاهان نامگذاری و جشن 2500 ساله پادشاهی را برگزار کردند، اما همه‌ی این‌ها از هخامنشیان آغاز می‌شود. یکی از دوران باشکوه تاریخ ایران هخامنشیان بوده است و در آن شکی نیست.


وی ادامه داد: بزرگترین امپراتوری تاریخ جهان تا به الان که بیشترین میزان نفوس انسانی  را تحت سلطه خود داشته است، امپراتوری هخامنشیان بوده است.


رائفی‌پور ادامه داد: دوره‌ی پهلوی دوره‌ای بود که اسلام‌زدایی شکل گرفت، رضاخان فقط به هخامنشیان نپرداخت ، او با عزاداری امام‌حسین(ع) و حجاب زنان  نیز مشکل داشت. در حال ساختن یک جایگزین بودند که ما تاریخ اسلامی خود را فراموش کنیم. بنده معتقدم که تاریخ بعد از اسلام ما نسبت به تاریخ 2500 ساله‌ای که خیلی درباره‌ی آن توضیح داده نشده، در دسترس ،مدون و روشنتر‌ است.


وی افزود: انقلاب یعنی دگرگونی و مانند یک سیل است که‌تر و خشک را با خود می‌برد. برداشت من این است که تاریخ شاهنشاهی در ذهن مردم مذموم شده بود و بویژه که پهلوی نیز بدنبال زنده کردن این تاریخ بود. زمانی که انقلاب صورت گرفت عده‌ای با آن قسمت که یادآور بحث شاهنشاهی بود به مخالفت پرداختند.


این پژوهشگر دینی با تاکید برگذر زمان و قضاوت شدن انقلاب 57، بیان کرد: ذهن ما باید تصحیح شود، همه‌ی این‌ها (پادشان وحکومت های گذشته) انسان بودند و خوب و بد داشتند. سال‌ها بعد درباره‌ی انقلاب ما نیز قضاوت خواهد شد؛ مانند این که در انقلاب ما استکبارستیزی مثبت بوده و اقتصاد مشکل داشته است.


رائفی‌پور در رابطه با ارتباط پهلوی‌ها(رضا شاه وفرزندش) با هخامنشیان، گفت: پهلوی‌ها اهل یک منطقه‌ای در مازندران (آلاشت سوادکوه) بودند و هیچ ارتباطی نیز با هخامنشیان نداشتند. با انتخاب نام پهلوی می‌خواستند خودشان را به فرهنگ پهلوی و باستان ایرانی منتسب کنند. در این شکی نیست که این‌ها می‌خواستند خودشان را تقویت و یک جایگزین برای اسلام انتخاب کنند چون کنش ها و رفتارهایشان این را نشان می داد.


وی افزود: آن زمان بزرگ نمایی هخامنشیان ‌یک بخش از نقشه صهیونیست‌ها بود که می‌خواستند تاریخ هخامنشیان را در ایران پررنگ کرده و هدفشان از این موضوع این بود که اسلام را تحقیر کنند. می‌خواستند به مردم ایران بگویند که شما یک تاریخ باشکوهی داشتید و از زمانی که اسلام آمده است، دیگر این تاریخ را ندارید و حکومت پهلوی با اسلام‌زدایی می‌خواهد ایران را به همان شکوه بازگرداند؛ برای مثال این جمله‌ی معروف محمدرضاشاه است که می گوید:  «کوروش بخواب که من بیدارم»، 


 ما باید از این حب و بغض‌ها فاصله بگیریم تا بتوانیم یک قضاوت منطقی و درست درباره‌ی تاریخ انجام دهیم.


منشور کوروش، کذب یا واقعیت


رائفی‌پور، منشور کوروش را پرحاشیه دانست و گفت: بنده دو ترجمه از منشور دیده‌ام که بسیار باهم متفاوت بودند و به همین علت برای خود من قابل ‌اعتماد نیست.


وی ادامه داد: این منشور در سال‌های ۱۸۷۹ از سوی فردی به نام «هرمز رسام» که فرد عراقی الاصل آشوری و ساکن بریتانیا است  در حفاری های بین النهرین یافت می‌شود و حالا برای عده ای متن این منشور  محل مناقشه شده است، زیرا می‌گویند اگر کوروش فرد یکتاپرستی بوده است، چرا به «خدای مردوک» در منشور احترام کرده است؛ اما اگر بخواهیم تاریخ را در بحث‌های دینی مبنا قرار دهیم، بحث متفاوت است. اینجا مخاطب من  قشر مذهبی هستند. اگر میخواهید تاریخ را مبنا قرار دهید باید بپذیرید که خدایی ناکرده حضرت داوود زنای محصنه میکرده و حضرت سلیمان بت پرست بوده ، حال آنکه قرآن این دو را پیامبر معرفی می کند ، هرچه در تاریخ آمد که الزاما درست نیست 


به نظر من آن «ذوالقرنین» که در سوره کهف مطرح ‌شده، «کوروش» است.


این پژوهشگر افزود: «ذوالقرنین»، یک شخصیتی است که در پاسخ به سوال یهودیان از پیامبر در قرآن معرفی می‌شود. بنده تمام شخصیت‌هایی که در طول تاریخ کاندیدای "ذوالقرنین بودن "هستند را بررسی کرده ام. از اسکندر مقدونی ، سلیمان پیامبر ،پادشاه حمیری ،چین شی هوان چینی ،کوروش و حتی اخیرا عده ای خیال پرداز او را فرا زمینی معرفی می کنند می بینیم اینجا اسامی بسیاری هستند و این برای مفسرین یک داستان عجیب و مبهم است. یهودیان در پرسش از پیامبر(شاید به نیت  سنجش علم ایشان)عامدانه نام فرد را نمی‌گویند. کما اینکه   نام کوروش (כּ֣וֹרֶשׁ) بار ها در عهد عتیق آورده شده بود  (دوم تواریخ‏ ۳۶:‏۲۲ - ‏عزرا‏ ۱:‏۱ - ‏عزرا‏ ۱:‏۲ - ‏عزرا‏ ۱:‏۷ - ‏عزرا‏ ۱:‏۸ -  ‏عزرا‏ ۳:‏۷ -  ‏عزرا‏ ۴:‏۳ -  ‏عزرا‏ ۴:‏۵ - ‏عزرا‏ ۵:‏۱۳ - ‏عزرا‏ ۵:‏۱۴ - .‏عزرا‏ ۵:‏۱۷ -  ‏عزرا‏ ۶:‏۳ - ‏عزرا‏ ۶:‏۱۴ -  ‏اشعیا‏ ۴۴:‏۲۸ -  ‏اشعیا‏ ۴۵:‏۱ - ‏دانیال‏ ۱:‏۲۱ -  ‏دانیال‏ ۶:‏۲۸ -  ‏دانیال‏ ۱۰:‏۱ 

)شیطنت یهودیان این است که عامدانه صفت او را می‌گویند؛«ذوالقرنین» نام نیست بلکه صفت است.


وی ادامه داد: همانطور که عرض کردم افراد مختلفی کاندیدا بودند، حضرت سلیمان، یک فرد چینی، یک فرد یمنی و... که کاندیدای «ذوالقرنین» بودند. در کتاب «ابوکلام آزاد» چیزی که مطرح شد این بود که کوروش نیز می‌تواند کاندیدا باشد؛ ازنظر مفسران قرآن «علامه طباطبایی» و «آیت‌الله مکارم» بیشترین نسبت را به آنچه در قرآن و تاریخ است به کوروش می‌دانند.


رائفی‌پور ادامه داد: نظر بنده این است که درآیات قرآن ظاهر آیاتی که درباره‌ی «ذوالقرنین» است به احتمال بسیار بسیار زیاد به کوروش اشاره می‌کند و من خودم در این موضوع به قطعیت رسیده‌ام. درباره‌ی ذوالقرنین یهودیان برای آنکه برای پیامبر چالش علمی بسازند و سواد پیامبر را بسنجند به‌عمد این سؤال را مطرح می‌کنند. آن‌ها اسم کوروش را نمی‌آورند؛ زیرا نام کوروش در تورات به‌ عنوان پادشاه ایران که برای یهودیان شرایطی فراهم و از اسارت «بخت‌النصر» رها کرده و معبد دینی شان را مجدد بنا کرده و کار خوبی انجام داده است، ذکرشده است.


خوب است بدانید صفت ذوالقرنین (صاحب دو شاخ) دقیقا ترجمه عربی یک عبارت عبری از کتاب دانیال نبی از مجموعه عهد عتیق است .


הַקְּרָנָ֑יִם (بعل ها کارنیم) که بعل در زبان عبری یعنی صاحب و مالک که در عربی می شود "ذو" ، ها در عبری حرف تعریف است که در عربی می شود "ا ل"و کرن یعنی شاخ که درعربی می شود "قرن" و  یم ، پسوند مثنی ساز عبری است که در عربی پسوند مثنی ساز می شود "ین" پس می بینیم دقیقا یهودیان عصر پیامبر عبارت " بعل ها کارنیم " را به عربی برگردانده اند و گفته اند "ذوالقرنین".

وقتی به بخش مذکور(8-20) از کتاب حضرت دانیال (ع) رجوع می کنیم همین مطلب را می بینیم: 

و جبرائیل به من (دانیال) گفت: «اینک من تو را از آنچه در آخر غضب واقع خواهد شد اطلاع می‌دهم زیرا که انتها درزمان معین واقع خواهد شد.اما آن قوچ صاحب دو شاخ(בַּעַל הַקְּרָנָ֑יִם) که آن را دیدی پادشاهان مادیان و فارسیان می‌باشد. 

 

این استاد دانشگاه، در رابطه با لفظ «کبیر» برای کوروش، گفت: این لفظ تنها برای کوروش استفاده نمی‌شود، برای داریوش نیز از این لفظ استفاده‌ شده است. این موضوع که آیا سند تاریخی در سنگ‌نوشته‌ها و مکان‌های دیگر در رابطه با لفظ "کبیر" هست، بنده اطلاعی ندارم شاید بخاطر این باشد که با نام پدر بزرگش خلط نشود چون او نیز نامش کوروش بود و به او کوروش یکم (شاه انشان) می گفتند ؛ اما احساس می‌کنم این ‌یک لقب فاخر است که به پادشاهان بزرگ می دهند که برای مثال به شاه اسماعیل و یا شاه عباس هم به سبب تاثیر گزاری شان  کبیر گفته اند.


استراتژی اسراییل در ایران


رائفی‎پور با تاکید بر نقش «ذوالقرنین» در آخرالزمان، گفت: مورد دیگری که درحال بررسی آن هستیم، تفسیر باطنی آیات سوره با کمک دیگرآیات و البته روایات مرتبط با داستان های سوره کهف است که مرتبط با اهل بیت و خاصتا ظهور و مهدویت است، یک روایت از امام حسن عسکری (ع) داریم که شیخ صدوق از احمد بن اسحاق بن سعد اشعرى روایت می کند که حضرت وقتی به فرزندشان "امام زمان (عج) اشاره می‌کنند، می‌فرمایند: « اى احمد مثل این کودک در میان این امت مانند خضر و ذى القرنین است، به پروردگار سوگند او غیبتى خواهد داشت که جز گروهى از معتقدین به امامت ائمه بقیه هلاک خواهند گردید ». 


واژه قرن علاوه بر شاخ به منی شاخه و  امت نیز آمده است و ذوالقرنین (صفت ) کسی است که دوشاخه را به هم وصل می‌کند. در باره کوروش هم در کتاب دانیال نبی همانطور که عرض کردم و دیدید چنین امده است که او پادشاه دو شاخه ماد و فارس است، پدرش کمبوجیه یکم از پارس ها و مادرش ماندانا از مادهاست  در عهد عتیق صراحتا از کوروش با عنوان "مسایاح" یا "مسیح" یاد شده است که اینهم یک صفت است به معنی کسی که مورد عنایت پروردگار است که بنی اسرائیل این صفت را در باره "منجی" استفاده می کنند ، حقیقتا در آن زمان کوروش منجی بنی اسرائیل است.


 در باره امام زمان هم چنین چیزی را داریم که مادر ایشان از بنی‌اسرائیل و پدرشان از بنی‌اسماعیل است. اگر قرن را به معنای امت نیز بگیریم «ذوالقرنین» به معنای صاحب دو امت است؛ امت غیبت و امت ظهور. فردی که در شرق و غرب حکومت الهی را تشکیل می‌دهد و خداوند بسیار به او عنایتهای ویژه دارد چنانکه در باره او می فرماید : إِنَّا مَکَّنَّا لَهُ فىِ الْأَرْضِ وَ ءَاتَیْنَاهُ مِن کلِّ شى‏ءٍ سَبَبًا 


فلذا بنده معتقدم ظاهر آیات ذوالقرنین در باره کوروش و باطن آن پیرامون حکومت آخر الزمانی امام زمان(عج) است البته در این باره استانادات زیادی دارم که در این مجال نمیگنجد و اینجا فرصت طرح همه آنها نیست.


این پژوهشگر دینی گفت: به‌عنوان نکته آخر عرض کنم که  ‌که دشمنان میهن عزیزمان در اندیشه کده های خود از سال 2003 یک استراتژی علیه ایران به ‌عنوان «استراتژی آنفلوآنزای نیویورکی» را طرح ریزی کردند که در آن باید ایرانی‌ها از هر چه دارند بیزار شوند و بر طبق این استراتژی باید هویت ایرانی‌ها گرفته می‌شد. ایرانی‌ها نه باید به ایرانی بودن خود ببالند، نه به مسلمان بودن خود!


وی افزود: صهیونیست‌هایی که تا قبل از 2003 در حال برجسته کردن هخامنشیان بودند و امثال فیلم «One Night With The King» را می‌سازند و خشایارشاه را به علت آن ‌که داماد یهودی‌هاست و با استر ازدواج ‌کرده ، بصورت چشم آبی و مو بور شبیه آنگلاساکسون ها نشان می‌دهند، به‌یک‌باره بعد از 2003 تغییر رویه می‌دهند و امثال «فیلم 300» را می‌سازند که خشایارشاه را شبیه یک حیوان وحشی تصویر کنند.


علی‌اکبر رائفی‎پور گفت: تنها دلیل این کار این است که می‌خواهند ما هیچ هویتی نداشته باشیم؛ ما باید بگوییم که ما ایرانی‌ها بیش از 2500 سال تمدن و یکتا پرستی داشته‌ایم و "یهودیه" یکی از استانهای صدوبیست وهفت گانه امپراطوری موحد هخامنشی بود ، و زمانی که ما ایرانیان مسلمان طب و موسیقی و مهندسی و شیمی و نجوم و ...  داشتیم شما آنگلاساکسون ها در قرون وسطی در جهل مرکب به سر می‌بردید . بنده معتقدم افرادی که امروز به هویت ایرانی و اسلامی ما حمله می‌کنند، بدون تردید در زمین دشمن بازی می‌کنند؛ خواه بدانند که در اینصورت عامل دشمن هستند خواه از سر جهالت و نفهمی باشد که البته چندان  فرقی نمی‌کند نتیجه یکی است.


مرحوم «خلخالی» بدون سند کتاب می‌نویسد تا اثبات کند «کوروش» گناه لواط انجام داده است؛ با بولدوزر به جان تخت جمشید افتاد تا آن را تخریب کند! این رفتار ها از نظر بنده هیچ کدام درست و عاقلانه نبود و به انقلاب ربطی نداشت بلکه نظر شخصی آن فرد بود این اشتباه است  اگر هر چیزی که به هر شکل موید تاریخ و روش بخشی از  گفتمان حکومت پهلوی باشد را اگر تائید کنید، بگویند: طرفدار شاه هستید! نگاه صفر و صدی مخرب است، با این‌ حال برخی مسئولان مانند امثال خلخالی ، کل این قسمت تاریخی را به توپ بستند!»


 لینک مصاحبه در سایت مصاف   bit.do/kouroshkabir

۰ نظر

تورات فارسی


تورات نام پنج کتاب اول از کتاب مقدس یا به عبارت دیگر پنج کتاب [سفر] اول 

از عهد عتیق که به اسفار خمسه هم شهرت دارد، و گاه توسعا به کل عهد عتیق 

اطلاق می‏گردد. در قاموس کتاب مقدس ذیل عنوان «پنج سفر موسی» آمده 

است: «کتابهای پنجگانه‏ای که در اول مجلد عهد عتیق واقع است.» این کتاب به 

اعتقاد یهودیان و نیز مسلمانان در کوه سینا، به زبان عبری، به صورت الواحی بر 

موسی کلیم‏الله (ع) نازل شده است.

مصاف ایرانیان


دانلود pdf

۰ نظر

چگونگی حجاب زن در آیین یهود و مسیحیت


            به نام خداوند بخشنده مهربان


طارق نیوز: در رساله «پطرس» چنین مطرح می‌شود: در شما زنان زینت ظاهری نباشد و لباسی که می‌پوشید مفسده‌انگیز نباشد. در رساله اول «پولس» نیز آمده است: زنان خویشتن را به حیا و تقوا مزین کنند نه به زلف‌ها و طلا و مروارید و لباس‌های گرانبها...

 

به گزارش طارق نیوز به نقل از  خبرگزاری فارس، حجاب یک امر مربوط به این زمان و ساخته و پرداخته بشر امروزی نیست بلکه قدمتی به اندازه ادیان ابراهیمی دارد و پوشش «زنان» از احکام مشترک میان همه ادیان ابراهیمی اعم از یهودیت،مسیحیت و اسلام است که هر کدام جداگانه آن را مورد تأکید قرار داده‌اند. همزمان با فرارسیدن 17 دی‌ماه سالروز «اجرای طرح استعماری حذف حجاب توسط رضاخان» حجت‌الاسلام علی یعقوبی استاد حوزه علمیه قم و از پژوهشگران مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی، بنا به درخواست خبرگزاری فارس، پژوهشی را در خصوص حجاب داشته که آن را در اختیار خبرگزاری فارس گذاشته است بخش نخست این نوشتار در ادامه می‌آید:

باتوجه به این که نگاه اسلام به مسئله حجاب، در مقایسه با سایر ادیان، یک نگرش معتدلی است و در ادیان مختلف، واکنش شدیدتری نسبت به عدم رعایت حجاب از سوی بانوان لحاظ شده است اما بازهم شاهد طرح شبهات مغرضانه، لجوجانه و احیاناً از روی جهالت هستیم؛ رواج این شبهات در جامعه امروزی موجب شده که جایگاه و اهمیت «حجاب» خدشه‌دار شده و آن طور که در شأن جامعه اسلامی است به آن پرداخته نشود.

شبهاتی از قبیل : 1- حجاب مانع پیشرفت انسان می‌شود که طرز فکر رضاخان هم بوده و وی بر همین اساس دست به کشف حجاب زد 2- آیاتی که دال بر وجوب حجاب باشد، موجود نیست و اگر هم هست بر پوشش مو و ... دلالت ندارد 3 - اینکه حجاب موجب حریص شدن آدمی می‌شود (الانسان حریص علی مامنع ) از این رو بهتراست که انسان آزاد باشد، 4- حجاب در زمان پیامبر(ص) واجب نبود 5- برخی معتقدند: چرا زن باید خود را بپوشاند مرد نگاه نکند 6- حجاب محدودیت است و نه مصونیت 7- اگر من حجاب داشته باشم خواستگار ندارم 8- برای حفظ شوهرم که هر روز با ماهواره سروکار دارد باید با آرایش و بی‌حجاب باشم. همچنین شبهاتی که در این راستا در دانشگاه‌ها و محافل علمی مطرح می‌شود نه تنها موجب سست شدن افکار عموم جامعه نسبت به این امر مهم قرآنی شده بلکه رعایت حجاب را به عنوان یکی از آموزه‌های مهم قرآنی را در حاشیه قرار می‌دهد.

این نوشتار با توجه به فرصت اجمالی، درصدد اثبات حجاب و حدّ پوشش از منظر آیات وروایات، حجاب در ادیان دیگر، تبیین چرایی و دلایل شکل گیری بی‌حجابی، آسیب‌شناسی  معضل بی‌حجابی نگاشته شده است.

حجاب در ادیان دیگر

همانطور در مقدمه عرض شد همه ادیان جداگانه به اهمیت و جایگاه این مسئله اشاره کرده‌اند تنها تفاوت در حدود رعایت حجاب و فلسفه آن است که به طور اجمال به بعضی از احکام اشاره می‌کنیم.

حدود حجاب زنان در شریعت یهود

درمورد پوشش خاص زنان بنی اسرائیل، استفاده از چادر به عنوان پوشش سراسری است که همه اندام را می‌پوشاند و نیز روبنده که صورت توسط این روبنده پنهان می‌شود.

دکتر «مناخیم بریر» پرفسور ادبیات در دانشگاه یشیوا در کتاب «زنان یهودی در ادبیات ربانی» می‌گوید: همواره این سنت برای زنان یهودی وجود داشته که با پوشش سر با هر چیزی به بیرون از منزل رفته و در مجامع عمومی ظاهر شوند حتی این که همه صورت را بپوشانند و تنها یک چشم را آزاد بگذارند.

یکی دیگر از علمای معاصر یهود در فلسطین اشغالی درکتاب خود به نام «بت یعقوو» درمورد کیفیت پوشش و حجاب زنان بیان کرده است:

لباس زنان باید به حدی گشاد و آزاد باشد تا اندام بدن به هیچ عنوان درآن برجسته نشده و کمربند بسته نشود. همچنین وی درباره پوشش گردن و مچ پا می‌گوید: تمام دور گردن پوشانده شود حتی پاها باید پوشیده باشد و از پشت جوراب نباید پوست پا دیده شود و جوراب های عکس دار وبا رنگ‌های تند ممنوع است. (البته این حدود و پوشش که نقل شده برای زنان متأهل است واز نظر آیین یهود، دختر یهود تا قبل از ازدواج حدود خاصی برای پوشش دارد.)

عزیزانی که تصاویر زیر را می بینند این تصاویر در ایران نیست این تصاویر مربوط به اسرائیل است. زنان و دخترانی که در عکس ها مشاهده می شود یکی از فرقه های یهودیان ارتدوکس هستند که بیش از سایر فرقه های یهودیان به آموزه ها و سنت های دین یهود و تورات وفادار مانده اند.


حجاب در آیین مسیحیت

آیین مسیحیت نه تنها احکام شریعت یهود مرتبط با حجاب زنان را تغییر نداده بلکه قوانین آن را استمرار بخشیده است و در برخی موارد گام را فراتر نهاده و با تأکید بیشتری اهمیت رعایت عفت را مطرح ساخته است چرا که در شریعت یهود، تشکیل خانواده امری مقدس شمرده می‌شود حال آنکه از دیدگاه مسیحیت «تجرد» مقدس شمرده می‌شود حتی اهل کلیسا نظرشان بر این است که اگر انسان حتی به اندازه یک بار شهوت را بچشد درهای آسمان به رویش باز نخواهد شد. بنابراین به رعایت پوشش کامل و پرهیز از آرایش و جلوه گری برای از بین بردن زمینه تحریک درجامعه به صورت شدیدتری دنبال شده است چرا که رهبانیت و ترک لذایذ دنیوی از اصول این دین بوده است.

از احکام آیین مسیحیت که در رساله «پطرس» آمده این است: در شما زنان زینت ظاهری نباشد و لباسی که می‌پوشید مفسده‌انگیز نباشد و در رساله اول «پولس» آمده است: زنان خویشتن را به حیاء و تقوا مزین کنند نه به زلف‌ها و طلا و مروارید و لباس‌های گرانبها!

تصاویر زیر مربوط به راهبه های مسیحی است.

اما حجاب در اسلام؛ قرآن و روایات

در قرآن کریم در دو آیه مسئله حجاب و پوشش بدن زنان مسلمان بیان شده است و در یک آیه هم زنان مسلمان از تبرج و خودنمایی مقابل نامحرم نهی شده‌اند؛ در هریک از این آیات شریفه، دستوراتی بیان شده است که پوشش خاصی را برای زن مسلمان شکل می‌دهد و تبیین خود آیه به تنهایی وکلام پیامبر اکرم و ائمه هدی (ع) نیز کاملا پوشش شرعی و حدود آنرا مشخص می سازد.

آیات مربوط به حجاب زنان کدامند

آیات مربوط به حجاب و پوشش بانوان در دو سوره از قرآن کریم ذکر شده است: خداوند متعال در آیه 31 سوره مبارکه نور می فرماید: «وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ... وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»

و به زنان با ایمان بگو چشم‌های خود را (از نگاه هوس‏آلود) فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را- جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسری‏های خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار نسازند مگر برای شوهرانشان، یا پدرانشان ... .

قرآن کریم در این آیه به حجاب که از ویژگی زنان است، ضمن سه جمله اشاره فرموده: 1- آن‏ها نباید زینت خود را آشکار کنند جز آن مقدار که طبیعتاً ظاهر است؛ «وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا» بنابراین زنان حق ندارند زینت‏هایی را که معمولاً پنهانی است، آشکار کنند به این ترتیب آشکار کردن لباس‏های زینتی مخصوصی که زیر لباس عادی یا چادری پوشند، مجاز نیست، چرا که قرآن از ظاهر ساختن چنین زینت‌هایی نهی کرده است. 2- دومین حکمی که در آیه بیان شده، این است که آن‏ها باید خمارهای خود را بر سینه‏های خود بیفکنند؛ «وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ»، «خمر» جمع خمار (بر وزن حجاب) در اصل به معنای پوشش است، ولی معمولاً به چیزی گفته می‌شود که زنان با آن سر خود را می‌پوشانند (روسری) و جیوب جمع جیب (بر وزن غیب) به معنای یقه پیراهن است که از آن تعبیر به گریبان می‌شود که گاه به قسمت بالای سینه به تناسب مجاورت با آن نیز اطلاق می‌شود. از این جمله استفاده می‌شود که زنان قبل از نزول آیه، دامنه روسری خود را به شانه‏ها یا پشت سر می‌افکندند، به طوری که گردن و کمی از سینه آن‏ها نمایان می‌شد. قرآن دستور می‏دهد روسری خود را بر گریبان خود بیفکنند، تا هم مو و هم گردن و هم آن قسمت از سینه که بیرون است، مستور و پنهان شود.

تا اینجا پوشش سر و گردن و قسمت سینه اشاره شده اما مابقی قسمت‌های بدن با لفظ «جلباب» که درآیه بعد آمده کامل می شود.

آیه دیگر آیه 59 سوره احزاب است که خداوند متعال در این آیه می فرماید: «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنی‏ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً»؛ ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: «جلباب‌ها» (روسری‏های بلند) خود را بر خویش فروافکنند، این کار برای اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است (و اگر تا کنون خطا و کوتاهی از آنها سر زده توبه کنند) خداوند همواره آمرزنده رحیم است. آنچه مسلم است «جلباب» پوششی فراگیر مثل چادر بوده که از بالای سر تا پا را می‌پوشانده است به رغم وجود اختلاف در تفسیر معنای جلباب حتی کسانی که تصریح کرده‌اند در معنای آن اختلاف است نیز قبول دارند که در اصل لغت به معنای پوشش گسترده و فراگیر است که ظاهر و روی همه بدن را می پوشاند بنابراین بکار بردن این نوع پوشش در آیه شریفه، خود حاکی از این است که لباس و پوشش شرعی زن مسلمان نباید اندام نما و تنگ باشد.

حدود حجاب در روایات

نکته قابل توجه اینکه برخی از افراد، در بعضی این شبهات اصرار دارند دلیلی از خود قرآن داشته باشند درحالیکه دلیل دین ما یک بخش آن قران است و در بخش دیگر روایات ما هستند که از طریق قرآن ناطق بیان شده است و در راستای اهداف حجاب اشاراتی دارند.

چگونگی پوشش زن در کلام معصومین(ع) 

1-فضیل بن یسار در جلد پنجم «فروع کافی،» گوید: از امام صادق (ع) سوءال کردم، آیا آرنج‌های دست زن، بخشی از زینت اوست که خداوند در قرآن بیان فرموده: زنان زینت خود را آشکار نکنند مگر برای شوهرانشان؟ فرمود: بله و تمام بدن زن غیر از صورت و دست‌ها تا مچ،  زینت او محسوب می‌شود (که باید از نامحرم پوشیده شود).

2- در جلد چهارم کتاب «وسائل‌الشیعه» امام صادق(ع)می فرماید: بر دختری که به سن بلوغ می رسد، روزه و حجاب واجب است.

3- روایتی رسول خدا (ص) در جلد یکصدم «بجارالأنوار» درباره عذاب زنان گناهکار در روز قیامت است که حضرت می‌فرماید: ...اما زنی که به موی سرش آویزان بود به این دلیل بود که مویش را از نامحرم نمی پوشاند.

4- در جلد چهارم کتاب «سنن ابی داود،» عایشه می‌گوید: روزی اسماء دختر ابوبکر در حالی که لباس های نازکی بر تن داشت، نزد رسول خدا آمد. آن حضرت روی از او برگرداند و فرمود: ای اسماء، وقتی دختر به سن بلوغ رسید نباید از بدن او جز این و این (در حالی که به صورت و دستش تا مچ اشاره می‌کرد) دیده شود.

5- فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ... إِنَّ مِنْ خَیْرِ نِسَائِکُمُ ... الْمُتَبَرِّجَةَ مَعَ زَوْجِهَا الْحَصَانَ عَنْ غَیْرِهِ ... ثُمَّ قَالَ أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِشَرِّ نِسَائِکُمْ قَالُوا بَلَى قَالَ إِنَّ مِنْ شَرِّ نِسَائِکُمُ ... الْمُتَبَرِّجَةَ إِذَا غَابَ عَنْهَا بَعْلُهَا الْحَصَانَ مَعَهُ إِذَا حَضَرَ .... .

مطابق این روایت که از رسول خدا(ص) در جلد هفتم «تهذیب‌الاخلاق» نقل شده، یکی از صفات بهترین زنان، آرایش و خودنمایی برای شوهر و پوشش از غیر اوست، و یکی از صفات بدترین زنان، آرایش و خودنمایی در غیاب شوهر و پوشش در هنگام حضور اوست.

نکته:انصاف قضیه این است که اسلام به مسئله حجاب به شکل معتدلی برخورد کرده و این غریزه را (که به تعبیر علامه طباطبایی درتفسیرالمیزان ورساله ولایة الالهیه فرموده) تعدیل کرده و برای توضیح این امربه نوبه خود درفلسفه حجاب باید بیشتر به آن پرداخت.

انچه تاکنون گفته شده اثبات حجاب در آیات و روایات و در ادیان دیگر بوده است از این رو سایر مباحثی که در مقدمه آورده شده مانند علل بی‌حجابی در بخش دیگری به آنها اشاره خواهد شد.

علاقه‌مندان برای پاسخگویی به شبهات خود می‌توانند با شماره 096400 مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی تماس بگیرند و شبهه خود را مطرح کنند.

برگرفته از سایت جنبش مصاف.   masaf.ir

۶ نظر